Tenormin Mitis Comp 56x50mg

• Hypertensie
• Angina pectoris
• Cardiale tachyaritmieen voornamelijk
  • supraventriculaire tachycardie
  • atriale flutter of fibrillatie
  • supraventriculaire of ventriculaire extrasystolen
  • tachyaritmie geassocieerd met myocardinfarct

Welke stoffen zitten er in Tenormin?

• De werkzame stof in Tenormin is atenolol.

Een tablet Tenormin Minor-25 bevat 25 mg atenolol.

Een tablet Tenormin Mitis-50 bevat 50 mg atenolol.

Een tablet Tenormin-100 bevat 100 mg atenolol.

• De andere stoffen in Tenormin zijn magnesiumcarbonaat, zetmeel, natriumlaurylsulfaat, gelatine, magnesiumstearaat, hypromellose, glycerol, titaniumdioxide (E171).

4. MOGELIJKE BIJWERKINGEN Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben. Niet iedereen krijgt daarmee te maken. De volgende bijwerkingen werden gerapporteerd met de volgende frequenties: zeer vaak (≥ 1/10), vaak (≥ 1/100, <1/10), soms (≥ 1/1.000, < 1/100), zelden (≥ 1/10.000, < 1/1.000), zeer zelden (< 1/10.000), met inbegrip van meldingen van geïsoleerde gevallen. Vaak: - vertraagde hartslag - koude vingers en tenen - misselijkheid, diarree of verstopping (gastrointestinale stoornissen) - toename van testwaarden met betrekking tot de lever (serumtransaminasewaarden) - vermoeidheid Soms: - slaapstoornissen van het type waargenomen met andere bètablokkers Zelden: - stemmingswijzigingen, nachtmerries, verwarring, psychosen (ernstige geestesziekte waarbij de controle over het eigen gedrag en handelen gestoord is) en waanvoorstellingen - verslechtering van onvoldoende pompkracht van het hart (hartfalen) - uitlokken van bepaalde stoornis in de geleiding van het hart, leidend tot hartritmestoornissen (atrioventriculair block) - droge mond - leververgiftiging (levertoxiciteit) waaronder galstuwing - bloeduitstortingen (purpura) en een verlaagd aantal bloedplaatjes (trombocytopenie) - haaruitval, plaatjesvormige witte huidreacties (psoriasiforme huidreacties), verergering van een huidziekte (psoriasis), huiduitslag - droge ogen, gezichtsstoornissen - impotentie - benauwdheid door kramp van de spieren van de luchtwegen (bronchospasmen) kan optreden bij astmapatiënten of bij patiënten met een voorgeschiedenis van astmatische klachten - bloeddrukdaling door bijvoorbeeld snel opstaan uit een zittende of liggende houding soms gepaard gaande met duizeligheid - perioden van mank lopen en pijn in de benen (claudicatio intermittens) kunnen versterkt worden indien dit reeds aanwezig was - bij gevoelige patiënten kunnen gevoelloosheid en krampen in de vingers, gevolgd door warmtegevoel en pijn (fenomeen van Raynaud) voorkomen

Overgevoeligheid voor de werkzame stof of voor één van de in "Samenstelling" vermelde hulpstoffen.
Zoals andere β-blokkers mag atenolol niet gebruikt worden bij:
1) atrioventriculair blok van de tweede of de derde graad;
2) sinusbradycardie (hartfrequentie lager dan 45 slagen per minuut) - sick sinus syndrome;
3) atenolol mag omwille van het negatief inotroop effect niet gebruikt worden bij patiënten met een ongecontroleerde hartdecompensatie, doch kan wel worden aangewend van zodra de insufficiëntie onder controle gebracht werd;
4) cardiogene shock;
5) overgevoeligheid voor atenolol of voor één van de hulpstoffen;
6) hypotensie;
7) metabole acidose (bv. bij diabetes);
8) na langdurig vasten;
9) ernstig perifeer vaatlijden;
10) onbehandeld feochromocytoom.

Hypertensie

• 100 mg /dag in éénmalige dosis
• De optimale werking wordt meestal na 1 à 2 weken verkregen

Angor

Aritmie

Myocardinfarct (vroege interventie)

• 50 mg ongeveer 15 minuten na de IV toediening van atenolol
• dan opnieuw 50 mg, 12 uur na de IV toediening
• nogmaals 12 uur later wordt een dosis van 100 mg, 1 x /dag, gedurende 7 dagen